Me gusta Guatemala (me gustas tu)

Guatemala is direct een heel ander verhaal na werken van VS, Mexico (en dan Yucatán) en Belize: armer, ook goedkoper, ander eten, ander klimaat (we zijn ook van de Caribische kust af), maar werkelijk prachtig! Zo mooi zelfs dat we hier toch wat langer blijven dan wellicht vooraf gedacht. Vandaag gaan we op weg naar Cobán (feitelijk Lanquin) om aldaar een nacht te verblijven en mysterieuze grotten te bekijken en prachtige meren/watervallen midden in de jungle. Daarna hopen we een bus te regelen naar Copán; oftewel naar Honduras.

Na PG konden we – zij het met wat geluk – makkelijk doorreizen naar Antigua. De boot sloot perfect aan op de bus naar Guatemala city (en voor de immigratiedienst moesten we 300m een straatje in lopen – illegaal in Guatemala zijn is niet al te moeilijk), welke vervolgens aansloot op een busje naar Antigua (we werden uiteindelijk toch nog ergens bijgepropt). Na een lange reisdag hebben we nog even wat gegeten (waaronder een heerlijke Pepián) en zijn we gaan slapen.

De volgende dag stonden onze Zweedse vrienden ons al – tot onzer verbazing – op te wachten en vervolgens hebben we samen Antigua verkend. Een prachtig oud stadje waar alle straten nog van losse stenen zijn, op elke hoek een prachtige kerk/ fontein/ plein te bewonderen is en welke in het dal ligt tussen 3 magistrale vulkanen. Daarnaast was er ook een leuk marktje, dus de dag was snel voorbij. De volgende dag zijn we ’s ochtends vroeg een vulkaan wezen beklimmen, die nog wel actief is, maar waarschijnlijk niet ging uitbarsten (heeft hij een jaar geleden al gedaan). Prachtig gezicht en een leuke wandeling naar boven (foto’s op fb wederom!).

’s Middags hebben we bus genomen naar Panajachel wat aan een imposant meer ligt. Eén van de dingen die op het programma stonden was om te gaan paragliden, maar helaas zat het weer niet mee: te zonnig en te windstil. In plaats daarvan hebben we door het pittoreske dorpje gewandeld, de boot genomen naar een (nog leuker) dorpje aan de overkant: San Pedro en hebben we het nationaal park, wat op een steenworp afstand ligt, bezocht. Aldaar zijn we per zipline naar beneden gegaan (en dat ging soms best hard, maar was een geweldig gezicht) en had vooral ondergetekende moeite met de aansluitende ‘adventure/evenwicht-dingen’. Gelukkig hebben we de foto’s/video’s nog... Met het pinnen zit het tot nog toe niet mee, maar uiteindelijk hebben we toch een pinautomaat gevonden die onze Maestro wél accepteerd...

Verder redelijk gerelaxed aan gedaan met onze Zweedse vrienden die ook weer met ons mee verder reizen naar Cobán (en Copán – en daarna in een andere richting doorgaan). De laatste weken voor K komen eraan dus er is nog ‘much ground to cover’ in Honduras, Nicaragua en Costa Rica... We gaan dus hard door!

Besos!