Rain (supa dupa fly) - Reisverslag uit Tegucigalpa, Honduras van Jeroen Duren - WaarBenJij.nu Rain (supa dupa fly) - Reisverslag uit Tegucigalpa, Honduras van Jeroen Duren - WaarBenJij.nu

Rain (supa dupa fly)

Door: Jeroen

Blijf op de hoogte en volg Jeroen

16 Augustus 2011 | Honduras, Tegucigalpa

Uiteindelijk zijn we stiekem toch wel lang in Guatemala gebleven omdat we – zoals eerder gemeld – ook nog Semuc Champey (bij Cobán) wilden aandoen. De reis naar Semuc Champey (en vooral terug) was een heroïsche, maar desondanks was het toch best moeilijk om het land wat vol geplakt is met politieke affiches (11 september presidentsverkiezingen, zonder Sandra Torres die overal opgehangen is maar haar schijnscheiding toch niet aan de man kreeg voor de rechtbank) te verlaten. Maar inmiddels zijn we in Honduras en al weer bijna op weg naar Nicaragua!

Na een goed ontbijt pakte we een shuttle (het is moeilijk om hier soms de echte bussen te vinden die vaak goedkoper zijn en soms ook nog een stuk comfortabeler) richting Semuc Champey, waar we vervolgens ’s avonds laat aan zouden komen om dan in het door ons hostel geregelde hostel te gaan slapen. Na 14 uur over hobbelige wegen in een shuttle die absoluut niet gemaakt was voor Hollanders kwamen we dan uiteindelijk aan, maar bleek het hostel toch vol te zitten (na een uitvoerige discussie) en werden we in een soort voordorpje gedropt – Lanquin. Gelukkig was daar een hostel toch snel geregeld en hadden we met een dorm voor ons vieren (wij + de Zweden) toch wat privacy. Helaas niet ideaal, maar niets vergeleken met de terugweg.

De volgende dag waren we vroeg op – om de grote groepen te vermijden – en pakten we een 4WD die ons naar Semuc Champey bracht. Aldaar troffen we idyllische poelen van water, midden in jungle, die ook nog eens druipsteengrotten hebben uitgesneden, aan. Een plaatje uit een sprookjesboek. Na naar het uitzichtpunt te zijn geweest en gerelaxed te hebben in het kristalheldere water, gingen we naar de grotten. Aldaar was het kruipen over trappetjes, zwemmen door poelen, en dat alles met een kaars in de hand... En het werd helemaal leuk op de terugweg toen wij vooraan liepen en de grote duisternis ons groette... Het actieve, en absoluut geweldige, deel van de dag werd afgesloten met een zeer rustige versie van tuben.

De terugreis was een ander verhaal. Naar Lanquin was niet zo’n probleem en aldaar regelde we een bus naar Cobán. Net voor het einde van het slechte deel van de weg hield het busje echter op met werken. Na lang proberen werd er besloten om met een groep toeristen achterin een pick-up bij twee oude vissers te gaan zitten. Aangezien ik nog het geld terug aan het krijgen was van de buschauffeur bleef voor mij een ietwat gevaarlijk plaats over waarbij ik op de rand van de pick-up moest zitten. An sich geen probleem, ware het niet dat vrijwel direct daarna onweer losbarstte en het derhalve echt een uitdaging werd om te blijven zitten, letterlijk door weer en wind. Drijfnat en koud kwamen we aan in Cobán, werd er achter de auto even wat kleren gewisseld (de meeste backpacks waren overigens ook drijfnat) en tequila uitgedeeld. Daarna was er ook nog tijd voor koffie/thee/whisky bij heren die ons een lift hadden gegeven, waarna we werden afgezet in het centrum. Gelukkig was er warm water, helaas droogden onze kleren er niet echt.

De volgende dag was het spannend of we al zouden kunnen crossen naar Honduras en na wisselen van 5 bussen werd voor een appel en ei en binnen een uur of 7 Copán Ruinas bereikt. Aldaar werden we op een volgende onweersbui getrakteert (meestal zijn die hier rond een uur of 3), maar vonden we een prima hostel met de volgende dag ook de mogelijkheid om onze kleren te wassen/drogen.

De afgelopen twee dagen hebben we doorgebracht in Copán Ruinas: een zeer backpackervriendelijk dorpje met lekker eten en wat prachtig licht in een dal tussen twee bergen en ook veel schattige straatjes herbergt. Op een steenworp afstand liggen de grootste Mayaruines van Honduras waarbij met name de sculpturen erg bijzonder zijn (tussen de rondvliegend papegaaien). Daarnaast zijn we ook naar een vogelreservaat geweest (met veel babyvogelspinnen...) en hebben we verder in de omgeving uitgebreid rondgewandeld. Het was redelijk relaxed, maar zeker de moeite waard!

Morgen dus proberen om richting Nicaragua te komen, over de plaats zijn we nog niet helemaal uit en dat ligt ook aan wat er wat later in de middag nog mogelijk is. Nu nog even een (kort) nachtje slapen en dan richting het volgende land, want daar is nog veel te doen.

Liefs!

  • 17 Augustus 2011 - 05:41

    Lotte:

    Jeetje zeg gelukkig zijn jullie ervaren reizigers want het klinkt alsof het niet makkelijk rondreizen is. Als je dan ook nog tussen de vogelspinnen door moet lopen zou ik het toch echt even minder vinden. Gelukkig klinkt het verder wel heel gaaf allemaal, dus die enge dingen lijken me meer dan de moeite waard om voor lief te nemen. Geniet er nog van. Liefs

  • 17 Augustus 2011 - 09:17

    Peter:

    Nice, vele plezier!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Honduras, Tegucigalpa

USA to Bs As

Recente Reisverslagen:

28 Oktober 2011

Amo a Buenos Aires

17 Oktober 2011

Paramaribonito

12 Oktober 2011

Guyana... per minibus!

07 Oktober 2011

Amazonas!

29 September 2011

Bogotá
Jeroen

Actief sinds 02 Jan. 2010
Verslag gelezen: 181
Totaal aantal bezoekers 20875

Voorgaande reizen:

07 Juli 2011 - 01 November 2011

USA to Bs As

31 Januari 2010 - 13 Augustus 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: