Paramaribonito

De laatste dag is aangebroken in het Carribische deel van Zuid-Amerika. Ik vlieg straks (feitelijk de hele nacht door, dus dat wordt lekker weinig slapen) via Belem en Sao Paulo naar Buenos Aires (gelukkig Aeroparque i.p.v. Ezeiza) en Joost vliegt morgenmiddag direct terug naar Amsterdam. De laatste dagen hadden we weliswaar geen tijd meer om het binnenland van Suriname in te gaan, maar de drie dagen in Paramaribo zijn zeer geslaagd!

Ook de reis naar Parbo verliep voorspoedig. Ondanks dat we vroeg opmoesten, zijn we na een uurtje of 12 (na een aantal bussen en een ferry) aangekomen in de hoofdstad van Suriname. En dat is één van de leukste steden waar we terecht zijn gekomen gedurende deze trip, zeker in vergelijking met het weinig sprankelende Georgetown. Daarnaast is Paramaribo net zoiets als thuiskomen: iedereen spreek Nederlands, het eten is bekend (kroket, lekkere kaas of ‘chinees/indonesich’ eten bij de verschillende warungs) en Paramaribo zelf staat vol met gebouwen die men ook zou kunnen vinden in Amsterdam.

Wat ook uniek was, was dat bij aankomst we voor de eerste keer een probleem hadden om een hostel te vinden. Pas bij het 4e hostel (na een behoorlijke zoektocht) was er plaats. Aangezien dit hostel wel wat aan de dure kant was, zijn we de volgende dag verplaatst naar een goedkoper hostel mét zwembad (wat lekker is na een dagje slenteren door warm – wel met fris briesje gelukkig – Paramaribo).

De afgelopen dagen zijn we met name in en rondom de stad geweest, waar we de meeste historische gebouwen hebben gezien. Een prachtige mengeling van vele culturen met moskees en synagoges zonder problemen te maken naast elkaar (met twee kerken op de hoek) en ook een enorme variëteit aan eten (de roti is fenomenaal). Gisteren was Joost jarig en zodoende zijn we uitgebreid wezen stappen. Eerst hebben we ons geluk beproefd in het casino (waar je met 1 SRD = 0.20 cent al aan een tafel kon spelen en we behoorlijk wat gewonnen hebben door op 25/26 in te blijven zetten) om vervolgens via een hippe bar (Zanzibar) in de enige gave club op zaterdag, Zsa Zsa Zsu, uit te komen. Aldaar kwamen we wat Brazilianen tegen die we nog kenden vanuit de bus naar Parbo. Zodoende werd het een waanzinnige, maar geweldige en lange stapavond/nacht en derhalve een memorabel verjaardagsfeest.

De avonden hier zijn erg gezellig. Met wat mensen die we hebben leren kennen in de bus naar Parbo zijn we ook donderdag en vrijdag gezellig op stap geweest. Daarbij is hier ook vaak entertainment geregeld (traditionele dans, mensen die met vuur aan het dansen zijn etc). Wat ons betreft zijn er wel wat teveel Nederlanders, maar dat zal wel met de herfstvakantie o.i.d. te maken hebben :) (en is wellicht ook de reden waarom het zo druk was bij de verschillende hostels). Nu nog even lunchen en dan scheiden onze wegen na 7 topweken. Op naar Buenos Aires en Amsterdam!